Talar 1586
wszystkich pozycji: 374 113
77/193
| Sprzedaż: | aukcja stacjonarna (77) |
|---|---|
| Numer katalogowy: | 77/193 |
| Opis: | POLSKA NOWOŻYTNA - Stefan Batory (1576–1586) - monety siedmiogrodzkie, Talar, 1586, Nagybánya; Aw: Półpostać króla w prawo, w zbroi i z berłem opartym o ramię, wokoło STEPHAN D G REX POLON MAG DVX - L; Rw: Ukoronowana, pięciopolowa tarcza herbowa, data 15 - 85 po bokach tarczy, poniżej inicjały mennicy N - B, w otoku RVS PRVS MAS SAM LIVO PRIN TRAN – rzadsza odmiana z małą literą N na końcu legendy; Davenport 8457, H-Cz. 7225 (R4), Karolkiewicz 2163, Kop. 10505 (R4), Magyar Nemzeti Bank s. 25 poz. 9, Tyszkiewicz 80 mk; srebro, 28.43 g; szlachetna patyna, wyśmienity egzemplarz z aukcji Künker 293/2112, wyjęty z pudełka firmy NGC 2773191-002 z oceną MS64. W XVI w. w wyniku wolnej elekcji na tronie polskim zasiadł książę siedmiogrodzki, Stefan Batory. Zastrzegając sobie tytuł oraz prawa zwierzchnie wyznaczył namiestnikiem ojczystych ziem swojego brata, Krzysztofa. Wojewoda zmarł jednak w 1581 roku. Formalnym spadkobiercą tytułu został dziewięcioletni bratanek króla, Zygmunt. Rzeczywistą funkcję objął dopiero osiągając pełnoletniość w roku 1588. Do tego czasu nad interesami Siedmiogrodu czuwali regenci (w tym bliski przyjaciel Stefana Batorego, Jan Ghycza od 1585 roku). Kontrola sytuacji w Siedmiogrodzie, pozwoliła królowi – pod koniec jego życia – na zlecenie emisji dukatów i talarów w mennicy nagybańskiej. Istnieje szansa na to, że wspomniane monety były formą pożyczki, którą król miał zaciągnąć na ziemi ojczystej. Wypłacono mu ją poprzez wybicie tych dwóch typów monet z tytulaturą króla polskiego. Honorowo w legendzie nadano mu tytuł księcia Siedmiogrodu. Nie można jednak w zupełności wykluczyć, że emisje ufundował na swój własny rachunek. Talary te były bite na stopę polską, jednak źródła uznają je za emisję węgierską. Zaczynając od dzieł Mariana Gumowskiego, poprzez katalog Edmunda Kopickiego, autorzy oddzielali je od monet koronnych, nadając im nazwę talarów siedmiogrodzkich. Drugi z autorów widział w nich nawet monety obce, umieszczając je dopiero pod koniec swojej pracy (w VI tomie katalogu). Fakt wybicia monet w zagranicznej mennicy nie przesądza jednak o ich charakterze. Emisja ta miała na celu zasilenie polskiej gospodarki. Wszystkie monety bite w latach 1585–1586 weszły do obiegu pieniężnego na terenach Polski. Na talarze umieszczono herby Rzeczpospolitej – Orły i Pogonie. Znaczna część emisji uległa przetopieniu. W czasach obecnych talary nagybańskie stanowią dużą rzadkość. |
| Stan: | I |
| Cena szacunkowa: | 80 000 zł |
| Cena wywoławcza: | 64 000 zł |
| Cena sprzedaży: | 103 500 zł cena zawiera 15% opłaty aukcyjnej |
| Data sprzedaży: | 13-11-2021 |
ceny sprzed 2002 r. roku przeliczane są z marki niemieckiej na euro według stałego kursu z dnia 1 stycznia 2002 r., który wynosi 1,95583