Talar 1766
wszystkich pozycji: 380 852
76/201
Sprzedaż: | aukcja stacjonarna (76) |
---|---|
Numer katalogowy: | 76/201 |
Opis: | POLSKA - Stanisław August Poniatowski (1764–1795) - monety koronne, Talar, 1766, mennica Warszawa; Aw: Popiersie króla w zbroi, STANISLAUS AUGUSTUS D G REX POL M D LITHU; Rw: Ukoronowana, owalna, pięciopolowa tarcza herbowa, z herbem Ciołek w środku, całość otoczona wieńcem z liści palmowych i dębowych ze wstęgą z napisem: PRO FIDE LEGE ET GREGE i z Orderem Orła Białego, po bokach Orderu inicjały F - S (Fryderyk Wilhelm Sylm, mincerz warszawski), X EX MARCA PURA - COLONIEN 1766, bez kropki po dacie; Davenport 1618, Kop. 2456 (R2), Parchimowicz SAP 32.a14, Berezowski 15 zł, Tyszkiewicz 5 mk; srebro, 27.99 g; bardzo ładnie zachowany. W okresie elekcji po śmierci Augusta III podstawowym żądaniem szlachty stał się powrót do emisji własnych pieniędzy. Postulat ten został umieszczony w uchwałach sejmu konwokacyjnego. Precyzując „Pacta Conventa” uchwalono, by obarczyć nowego króla obowiązkiem uruchomienia nowej mennicy. Stanisław August, który interesował się sztuką menniczą od dawna, będąc częstym gościem w mennicy drezdeńskiej, potraktował zobowiązania poważnie. W jego koncepcji nowa moneta miała być nie tylko najlepszą, pod względem kruszcu, ale też najpiękniejszą monetą w tej części Europy. Na początku 1765 roku, król powołał Komisję Menniczą pod przewodnictwem Andrzeja Zamojskiego i Adama Czartoryskiego. Jej zadaniem było prowadzenie aktywnej polityki monetarnej, zorganizowanie mennicy, wprowadzenie do obiegu dobrego pieniądza i wycofanie kursujących wciąż tymfów i boratynek. Było to niezwykle trudne, jako że od osiemdziesięciu lat kraj nie posiadał własnych mennic, brakowało więc znawców i ekspertów na każdej płaszczyźnie techniki menniczej. Z tego też powodu produkcja talarów w roku 1766, więc na początku działalności mennicy warszawskiej, była zadaniem nader trudnym. Duża średnica i wysoki relief powodowały duże naprężenia podczas wybijania, co z kolei prowadziło do pękania stempli. Dla talara z 1766 roku użyto co najmniej piętnaście par stempli, które posłużyły do wyprodukowania (wedle dokumentów) 77.618 monet. |
Stan: | II |
Cena szacunkowa: | 4 000 zł |
Cena wywoławcza: | 3 200 zł |
Cena sprzedaży: | 9 775 zł cena zawiera 15% opłaty aukcyjnej |
Data sprzedaży: | 15-05-2021 |
ceny sprzed 2002 r. roku przeliczane są z marki niemieckiej na euro według stałego kursu z dnia 1 stycznia 2002 r., który wynosi 1,95583